22 Eylül 2011 Perşembe

alors en dance






Bu manasız gelen şarkının bu kadar manalı olduğuna hiç dikkat etmemiştim..






Qui dit étude dit travail,

qui dit taf te dit les thunes,

qui dit argent dit dépenses,

qui dit crédit dit créance,

qui dit dette te dit huissier,

oui: dit assis dans la merde.

Qui dit Amour dit les gosses,

dit toujours et dit divorce.

Qui dit proches te dit deuils car les problèmes ne viennent pas seuls.

Qui dit crise te dit monde dit famine dit tiers-monde.

Qui dit fatigue dit réveil encore sourd de la veille,

Alors on sort pour oublier tous les problèmes.

Alors on danse...




(He who talks about studying, talks about working

He who talks about working, talks about money

He who talks about money, talks about spending

He who talks about spending, talks about debt

He who talks about debt, talks about the bailiff

And also about being in shit

He who talks about love, talks about children

Says until death death do us part and says divorce

He who talks about his peers, talks about mourning because problems never come alone

He who talks about a crisis, talks about a lot of people, talks about the 3th world hunger

He who talks about being tired, talks about awakening, tired from yesterday

So we party, to forget the problems

So lets dance)

2 Eylül 2011 Cuma

İşçisin sen ama işçi kalmadın!

Bayram tatilinde Ankaradaydım.Klasik.Erol Dayımın arabasıyla arşınladık bozkır Ankara'ya giden yolları. Yola çıkmadan önce çılgın bir Ahmet Kaya dinletisi yaparız diye düşünmüştüm önceki tecrübelerime dayanarak..Önce Kazım Koyuncu'yla başladık bu sefer..Önce yüreğime ufak bir sızıntı girdi..O güzel Karadenizli Kazım, o eşsiz yeteneği kaybettiğimizi hatırlayınca. Artık gidenlerin yeri dolmuyor zira..Sonrasında Cem Karaca cd'si koyduk..Dayım tamirci çırağını biliyor musun dedi.Ben elbette deyip işçisin sen işçi kal diye mırıldanmaya başladım..Bir kere daha dinle, sözlerine çok dikkat et, adam bir roman yazar gibi şarkı sözü yazıyormuş dedi..Dediğini yapıp şarkıya hiç yapmadığım kadar dikkatlice kulak verdim..Dayım haklıydı..Bense daha önce bunun kıymetini bilmediğim için şaşkındım..Cem Karaca çok büyük bir ozandı..Ve ne yazık ki artık giden ozanların yerine kimseyi koyamadığımız ve muhtemelen koyamayacağımız bir dönemdeyiz..

Youtube'da şarkının canlı versiyonunu ararken girdiğim bir sayfada bir kullanıcı şöyle yazmış..

"Bu ülkede bir zamanlar bilinçli bir gençlik, onurlu bir işçi sınıfı, direniş ruhlu yoksul halk tabakası vardı.Ne yazık ki şarkılar gibi geçmişte kaldı."

Evet.Aynen öyle.


Gönlüme bir ateş düştü yanar ha yanar yanar
Ümit gönlumun ekmeği umar ha umar umar
Elleri ak yumuk yumuk ojeli tırnakları
nerelere gizlesin şu avucun nasırları

Otomobili tamire geldi dun bizim tamirhaneye
Görür görmez vurularak başladım ben sevmeye
Ayağında uzun etek dalga dalga saçları
Ustam seslendı uzaktan oğlum al takımları

Bir romanda okumuştum buna benzer bir seyi
Cildi parlak kağıt kaplı pahalı bır kıtaptı
Ne olmuş nasıl olmuşsa aşık olmuştu genç kız
Yine böyle bir durumda tamirci cırağına

Ustama dedim ki bugün giymeyim tulumları
Arkası puslu aynamda taradım saclarımı
Gelecekti bugün geri arabayı almaya
O romandaki hayali belki gercek yapmaya

Durdu zaman durdu dünya girdi içeri kapıdan
Öylece bakakaldım gözümü ayırmadan
Arabanın kapısını açtım açtım girsin içeri
Kalktı hilal kaşları sordu kim bu serseri

Çekti gitti arabayla eksozuna boguldum
Gözümde tomurcuk yaşlar ağır ağır dogruldum
Ustam geldı sırtıma vurdu unut dedı romanları
İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları